Van alle 65-plussers in Nederland heeft meer dan de helft overgewicht (1,3 miljoen). Bij ruim 14% is zelfs sprake van ernstig overgewicht (obesitas). Uit onderzoek van VUmc Amsterdam blijkt dat de
jonge ouderen van nu vaker ernstig overgewicht hebben vergeleken met tien jaar geleden. Bij mannen is dat percentage zelfs verdubbeld. Door de toenemende vergrijzing komen er in de toekomst nog meer
ouderen met obesitas.
Volgens Marjolein Visser, hoogleraar ‘Gezond ouder worden’ aan VUmc, is er veel te weinig aandacht voor dit probleem. Uit onderzoek blijkt dat ouderen met obesitas meer kans hebben op het
ontwikkelen van pijn tijdens dagelijkse activiteiten, incontinentie voor urine, depressieve klachten en opname in een verpleeghuis. Overgewicht zorgt zo voor een lagere kwaliteit van leven.
Ouderen worstelen zelf ook met overgewicht. Volgens Visser is slechts 8% tevreden met het gewicht. Tweederde van de ouderen met overgewicht probeert niet aan te komen of probeert af te vallen, ook de
75-plussers. Slechts 10% van de ouderen die probeert af te vallen, bleek professioneel te worden begeleid door bijvoorbeeld een diëtist.

Lees voor meer informatie over overgewicht de NHG-Patiëntenbrief over Adviezen bij
overgewicht.

[Bron: VUmc/NHG, september 2007.]

Prostaatkanker komt vooral voor bij mannen op hogere leeftijd (70-plus) en groeit dan heel langzaam. Zo langzaam dat de meeste mannen met prostaatkanker er nooit last van zullen hebben.
Prostaatkanker geeft pas in een heel laat stadium klachten. Slechts een op de tien mannen met prostaatkanker (10%) krijgt hiervan op den duur last. Meestal komen de klachten door uitzaaiingen van de
prostaatkanker, zoals botpijnen (in rug of heup), een verminderde eetlust en een algemeen gevoel van ziekzijn. Zelden heeft iemand plasklachten als gevolg van prostaatkanker.
Slechts drie op de honderd mannen met prostaatkanker (3%) overlijden aan de ziekte; de meeste mannen met prostaatkanker overlijden door ouderdom of door andere aandoeningen.
Slechts een klein deel van alle mannen heeft een erfelijke aanleg voor prostaatkanker.

Wel of niet testen op prostaatkanker?
Testen op prostaatkanker geeft weinig zekerheid. Wilt u weten of het voor u wel of niet zinvol is om onderzoek te doen naar prostaatkanker, kijkt u dan eens op de volgende websites:

• Prostaatwijzer: Dit is een website van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Prostaatkanker.
• Keuzehulp Testen op Prostaatkanker: Dit is
  informatie van kiesBeter.nl, het gezondheidsportaal van de overheid, samengesteld door verschillende wetenschappelijke verenigingen.
• Wel of geen onderzoek naar prostaatkanker? Dit is een Patiëntenbrief van het Nederlands
  Huisartsen Genootschap.
• Wel of geen PSA-test? Dit is informatie van het KWF Kankerbestrijding.

[Bron: NHG, september 2007.]

U vraagt zich af of het wel klopt wat er is gebeurd. U bent boos of teleurgesteld. Of u bent rond-uit ontevreden. Het is dan belangrijk te weten dat u het recht hebt om uw klacht aan de orde te
stellen. En dat u serieus wordt genomen als er volgens u iets is misgegaan. U kunt veel redenen hebben om uw klacht op tafel te leggen. U wilt horen of u gelijk hebt. Of u vindt het belangrijk dat
herhaling wordt voorkomen. Misschien wilt u alleen uw verhaal kwijt. Als u besluit stappen te ondernemen, komt u voor veel vragen te staan:

• Waar kan ik het beste terecht met mijn klacht?
• Heeft het eigenlijk wel zin om te klagen?
• Zijn er andere mogelijkheden?
• Waar kan ik terecht voor advies?
• Wie kan mij helpen bij het indienen van een klacht?

De brochure van de NPCF (PDF) probeert een antwoord te geven op deze en andere vragen. Of kijk op de website van Zorgbelang Nederland.

[Bron: NPCF / NHG, november 2007]

Uit onderzoek (in het UMC St. Radboud) is gebleken dat dit komt door het hormoon progesteron. Onder invloed van dit zwangerschapshormoon kunnen vrouwen gezichten bijvoorbeeld slechter onthouden en
zich herinneren. MRI-scans laten zien dat het hormoon inderdaad de activiteit beïnvloedt van hersengebieden waar herinneringen worden gevormd en opgehaald.
Progesteron is een hormoon dat delen van de hersenen kan beïnvloeden. Zoals de amygdala, die een rol speelt bij angstgevoelens, maar ook betrokken is bij het opslaan en ophalen van
herinneringen. Van Wingen, neurowetenschapper en verbonden aan het FC Donders Instituut van het UMC St. Radboud, heeft de effecten van dat progesteron op het geheugen nader onderzocht. Volgens Van
Wingen is een slecht geheugen een bekende klacht van zwangere vrouwen.

[Bron: UMCN / NHG, november 2007]

Tijdens de herfst en winter lopen veel mensen griep of verkoudheid op. De virussen die griep en verkoudheid veroorzaken, zitten in druppeltjes snot, slijm en speeksel. Ze worden door praten,
hoesten of niezen verspreid. De kans op besmetting is vooral groot in ruimten waar mensen dicht bij elkaar zitten en waar slecht geventileerd wordt, zoals in een trein of bus, op school of
kinderdagverblijf. Virussen worden ook overgedragen via handen, bijvoorbeeld als iemand u een hand geeft, of via voorwerpen zoals deurknoppen en speelgoed.

Verklein de kans op besmetting
De onderstaande maatregelen verkleinen de kans dat u besmet wordt, of dat u griep of verkoudheid aan anderen overdraagt. Leer de maatregelen ook aan kinderen.

• Was regelmatig uw handen met water en zeep en raak zo min mogelijk uw mond, neus of ogen aan. Handen wassen is belangrijk voor het eten én na het hoesten, niezen of snuiten. Droog de
  handen met een stuk keukenrol of een papieren handdoekje.
• Houd uw hand of zakdoek voor uw mond als u niest of hoest. Nies of hoest niet in de richting van een ander.
• Gebruik bij voorkeur papieren zakdoeken, tissues of handdoekjes en gebruik ze éénmalig. Gooi ze na gebruik in de vuilnisbak.
• Maak voorwerpen zoals deurknoppen vaak schoon. Was ook regelmatig beddengoed en stoffen speelgoed op 60 °C.
• Ventileer woon- en slaapruimten. Laat ventilatieroosters altijd iets open, of zet het raam op een kier (met anti-inbraakstang of slot).

Lees voor meer informatie de NHG-Patiëntenbrief over Griep.

[Bron: RIVM, december 2007]

Andersom geldt dat mensen met een depressie twee keer zo veel kans hebben om diabetes te krijgen. Meer aandacht voor deze zorgelijke combinatie is daarom noodzakelijk. Dit blijkt uit onderzoek van
het RIVM.
Op dit moment is de kans groot dat iemand met diabetes én depressie niet wordt behandeld voor de depressie. Slechts 20 tot 50% van de mensen met diabetes en depressie zou als zodanig herkend
worden.
Uit de RIVM-studie blijkt dat een betere herkenning en behandeling dubbel effectief is. Niet alleen kunnen de psychische klachten verdwijnen, er zijn ook aanwijzingen dat de bloedsuikerwaarden
verbeteren. Hierdoor kunnen complicaties van diabetes, zoals hart- en vaatziekten, worden voorkomen.
Jaarlijks heeft een op de zes suikerpatiënten last van depressieve klachten. Dit komt neer op ruim honderdduizend mensen. Het is nog onbekend hoe dit komt.

Wel is duidelijk dat de combinatie van diabetes en depressie ernstige gevolgen kan hebben. Mensen met een depressie gebruiken over het algemeen minder trouw hun medicijnen, houden zich minder goed
aan een dieet en bewegen onvoldoende. Hierdoor hebben ze meer kans op ernstige complicaties van hun diabetes, zoals hart- en vaatziekten, nierziekten en oogziekten, aldus het RIVM.

[Bron: RIVM, december 2007]

Dit blijkt uit onderzoek van het AMC in Amsterdam, waarbij 3000 paren met een kinderwens 2 jaar lang gevolgd zijn. Bij vrouwen met ernstig overgewicht stopt vaak de eisprong en verdwijnt de
regelmatige cyclus. Het is dan onmogelijk spontaan zwanger te worden. Maar ook bij vrouwen met overgewicht en een normale cyclus blijkt de kans op zwangerschap verkleind.

Waarom overgewicht een negatief effect heeft op de vruchtbaarheid is niet bekend. Mogelijk speelt het hormoon leptine een rol; dit hormoon remt het hongergevoel. Bij mensen die dit hormoon door
een genetisch defect missen ontstaat ernstig overgewicht.

[Bron: AMC, december 2007]

Dit staat in de herziene richtlijn over online arts-patiëntcontacten van de artsenorganisatie KNMG, die op 1 januari 2008 is ingegaan. De aanpassing is een gevolg van de Geneesmiddelenwet die
in juli 2007 van kracht werd. Die verbiedt de arts medicijnen voor te schrijven aan een patiënt met wie hij geen behandelrelatie heeft en van wie hij de medicatiegeschiedenis dus niet
kent.
De richtlijn is ook bedoeld voor een online advies. Ook dan moet er sprake zijn van een bestaande behandelrelatie, bijvoorbeeld met de eigen huisarts. Alleen als de risico’s die verbonden zijn aan
het online advies minimaal zijn, mag dit advies ook zonder bestaande behandelrelatie worden gegeven.

[Bron: KNMG, januari 2008]

Van de jongvolwassenen tussen de 19 en 32 jaar heeft 16 procent zulke ernstig psychische problemen dat ze in aanmerking komen voor professionele hulp. Waarom maar eenderde van die jongeren hulp
zoekt? Misschien ontkennen of onderschatten ze de problemen of zien ze het nut van de hulpverlening niet in. Waarschijnlijk spelen te weinig inzicht in psychische problemen en weinig kennis van de
behandelmogelijkheden daarbij een belangrijke rol. Vanheusden raadt daarom aan bewustwordingscampagnes op te zetten: ‘Wanneer mensen meer weten over psychische problemen, zoeken zij eerder
professionele hulp.’

Uit het onderzoek blijkt verder dat jongvolwassenen van niet-westerse afkomst net zo vaak hulp bij hun huisarts zoeken voor psychische problemen als Nederlandse jongvolwassenen. Wel maken zij
minder gebruik van de tweedelijns geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Vanheusden: ‘Dat heeft te maken met hun opvatting dat de oorzaak van hun problemen niet ”van binnen” zit en dat
psychologische hulpverlening niet zou helpen. Niet-westerse allochtonen geven vaker aan dat hun problemen veroorzaakt worden door biografische en maatschappelijke factoren, zoals een moeilijke jeugd
of financiële problemen. De hulpverlening zou er goed aan doen meer aandacht te geven aan deze biografische en maatschappelijke moeilijkheden.’

[Bron: Erasmus MC, januari 2008]

Eerdere kleine buitenlandse studies toonden aan dat probiotica ontstekingsremmend zou werken bij acute alvleesklierontsteking. Uit dit onderzoek blijkt dat dit niet het geval is. De resultaten van
het onderzoek worden binnenkort gepubliceerd in een belangrijk wetenschappelijk tijdschrift.
Aan het onderzoek namen 296 patiënten met ernstige acute alvleesklierontsteking deel, verdeeld in een onderzoek- en controlegroep. Acute alvleesklierontsteking is een zeldzame en zeer ernstige
ziekte. In totaal overleden 24 patiënten (16 procent) in de onderzoeksgroep en 9 patiënten (6 procent) in de controlegroep. De onderzoekers weten nog niet wat de verhoogde sterfte heeft
veroorzaakt.

[Bron: UMC Utrecht, januari 2008]